السلام علیک یا مولای یا امیرالمومنین...

این کیفیت ،عجب که در آدمیزاد بودن هم مهم است.آنقدر که خدا چهارده آدم با کیفیت و ظرفیت برای خودش خلق کرده و آنوقت به خودش تبارک گفته است.

اگر یتیمان کوفه مولایمان را با کیسه ای خرما و کاسه ای شیر میشناختند،«علی علیه السلام» برای ما ایرانیها از همان اول عدالتی بود که مهربانی می کرد.همین رافت و مهربانی اش برایمان امیر بی قرینه ای می ساخت که انسانیت عرب و عجم برایش یکی بود.همین نگاهی که شاید بعدها برای بعضی ها علی را تا خدا هم برد.

شیعه اما باید با کیفیت باشد!!

یک شیعه با کیفیت باید بداند «جای» مهربانی کجاست.باید بغض و شدت را جایش را بفهمد.بفهمد آنجا که قرآن صفت ارحم الراحمین را آورده همان نزدیکی و سریع الحسابی خدا را هم یادآوری کرده است.شیعه با کیفیت می داند «خوب» را برای آنکه خدا خواسته باید انجام داد نه آنکه اگر من آنرا خوب میدانم انجامش می دهم.در نگاه شیعه شمشیر و تازیانه علی علیه السلام درست در کنار قلب مهربانش جای می گیرد و می شود مصداق اشداء علی الکفار و رحماء بینهم.

شیعه اصلا یعنی همین که با چشم امام زمانت ببینی،با دست امام زمانت کار کنی،با پای امام زمانت قدم برداری و با اندیشه اش تحلیل کنی و بفهمی.شیعه یعنی فاطمه... یعنی آنقدر ممزوج شوی در وجود امام زمانت که میخ در را انگار که در پهلوی زهرا نه در پهلوی امام زمانش فرو کرده باشند! شیعه یعنی لحمک من لحمی. یعنی همان سلمک سلمی و حربک حربی. شیعه یعنی حواست باشد «کلام خدا» را که می خوانی پشت به آن راهت را نگیری و بروی آنجا که انتهای راهت به محراب کوفه ختم می شود. در رکوع باشی و دست بر قبضه شمشیر درست پشت «امام زمانت»...!

دعانوشت: این شبهای آسمانی از خدا بخواهیم کیفیت بندگیمان را بالاتر ببریم. بشویم همان شیعه های با کیفیت که من الفائزونند...  به حب مولایشان امام علی علیه السلام.

عکس نوشت‌: قدس را که میشناسی برادر؟!

صلوات فراموش نشه با عجل فرجهم ... یاعلی مدد