بسم رب الشهدا و
الصدیقین

سلام دوستان!می خوام راجع به کارهایی بنویسم که
امروزخیلی از مابه نام مسلمون انجام میدیم اما خلاف امر خداوندوفرامین دین اسلامه . به نظرم اول باید به یه نکته توجه کنیمواونم
اینه که وقتی داریم از هنجارها ورفتارهای درست حرف می زنیم ، نمی تونیم در مورد
تمام گروه های سنی نگاه یکسانی داشته باشیم (و البته درست یا نادرست از دید هر کس
با توجه به دیدگاهها و عقایدش می تونه معانی مختلفی داشته باشه ، اینو گفتم که به
تحجر ، تعصب یا خشکه مذهبی محکوم نشه نوشته هام!)

مثلا اینکه یه بچه ی دو ساله موقع غذا خوردن کلی
ریخت و پاش کنه ، باعث نمیشه همه بگن چه بچه ی بدی و دعواش کنن ، بلکه هر بزرگتری
سعی می کنه به روش خودش بهش یاد بده که کار درست چیه  ،اما اگه همین کار رو
یه جوون تحصیلکرده ی 25-30 ساله انجام بده ، همه اینو نشونه ی بی ادبی اون مییدونن
و باعث میشه نگاهشون نسبت به اون منفی بشه.... می خوام بگم در مورد مسائل دینی هم
یه همچین چیزی وجود داره ، مثلا اگه یه بچه ی 3-4 ساله تو ی ماه رمضون از یه
بزرگتر آب بخواد، اون بزرگتر حتما با لبخند خواسته شو برآورده میکنه ، در صورتیکه
اگه یه جوون 20ساله همین درخواستو بکنه ، شاید با برخوردهای مختلفی مثل اخم، چشم
غره، تعجب، سزنش و یا حتی دعوا روبرو بشه!!!! حالا این وسط یه نکته ی خیلی مهم هست
به نظرم و اونم اینه که توی سالهای اخیر (که من خودم یادم میاد و حس کردمش) یه نگاهی بین آدمهای جامعه ی ما باب شده که فکر میکنم ، یه جورایی متأثر از فرهنگ
مسیحیان اروپایی و آمریکاییه و اونم منحصر کردن رفتار و گفتارو پندار دینی ، به مکان ها و زمان های
خاص مذهبیه..... درحالیکه به نظرم میرسه که اصلا نفس این مکان و زمان خاص مذهبی
غلطه!!!! چون دین و مفاهیم دینی، به خصوص در مورد دین
اسلام نمی تونه و نباید از زندگی یه مسلمون جدا باشه .... اصلا مگه بدون برنامه
میشه زندگی کرد؟؟ خب دین هم برنامه ی زندگیه دیگه که خدا برامون فرستاده .... مسئله ی مهمتر اینجاست که فکر میکنم ، بعد از
انقلاب ، بزرگترای ما اونقدر به دودوتاچهارتای رکعت نماز و روزهای روزه و خمس و
زکات و این جور چیزا مشغول شدن و اینقدر درگیر یاد دادن اینا به نسل جوون شدن و
اینقدر همایش و هم اندیشی واسه بالا بردن منزلت نماز و روزه و حجاب گرفتن که یهو
انگار یادشون رفت که یه جوون حق داره بدونه دین در مورد بقیه ی مسائل زندگی چه
نظری داره ، اصلا خواسته ی خدا در مسائل مختلف چیه .... بعد یهو ته ذهنش این تفکر
بوجود اومد که صداقت و راستگویی و خوبی کردن به دیگران و نوع دوستی و کمک به
نیازمندان و تفکر مثبت داشتن و علم آموزی و فکر کردن و سوال کردن و خیلی از مفاهیم
دیگه که سالها پیش در پیکره ی اسلام برای ما فرستاده شده ؛ دستاورد جدایی دین و
علم در قرن 18 اروپا و ارمغان بی نظیر روانشناسان و جامعه شناسان اروپایی مثل
فروید و مارکس و امثالهمه!!! و مشکل شاید دقیقا از همین نقطه شروع شد... از همین
جایی که آموزه های دین خودمون رو با رنگ و لعاب اروپایی تحویل جوون های خودمون
دادن! جوون هایی که روان و ضمیر پاکشون منتظر یه محتوای خدایی و انسانی بود و
متأسفانه به خاطر کم توجهی و کج فهمی بعضی از آقایون مدعی فضل و کمالات در دهه های
اخیر ، این تشنگی رو ، به جای اون حقیقتی که در واقع در بدنه ی اسلام جاری بود ؛
با آب مارک دار غربی ها پر کردن .... درست مثل این که وقتی
دوتا شکلات با یه طعم به یه بچه(به خاطر درون ساده و بی آلایشش) تعارف میکنی ،
بدون شک اونی رو انتخاب میکنه که ظاهر زیباتری داره ! چیزی که هر روز خیلی هامون
دیدیم!!!