پراکنده نوشته های نیمه ی شعبان امسال!

عطر حضور

پراکنده نوشته های نیمه ی شعبان امسال!

بسم رب المهدی

نگاه اول : سلام آقا... دلم گرفته از این همه تکرار... روزهای بودنمون ، روزهای مرداب شدنمون توی این سیاره رنج داره بیشتر و بیشتر میشه اما هنوز بهانه ای برای جاری شدن نداریم! تویی اون بهانه ی قشنگ که جاش توی دلمون خالیه! آقاجون... بازی ساعت ها و روزها و فصل ها هم دیگه نمیتونه سرگرممون کنه... دل این ادمیزاده ی غافل؛ میخواد که دیگه اسیر بودن و خواستن نباشه... بی دعای شما نمیشه اقاجون...

نگاه دوم: یاد شب نیمه شعبان پارسال افتادم (چه راحت میگم پارسال! وااااای انگار دارم از همین دیروز، اصلا از همین چندساعت پیش حرف میزنم!!) توی رواق دارالحجه حرم مولا... یادش به خیر... اونجا که هستی یادت می افته که روی همین زمین خاکی هم خدا چندتا قطعه از بهشتو برامون گذاشته که غریبی نکنیم... یا مولای ... یا علی بن موسی الرضا...

نگاه سوم : امروز بعد عمری(!) دست محسنو دوست داشتن گرفتم و دوتایی باهم رفتیم مسجد المهدی... چقدر دلم تنگ شده بود واسه گنبدش که منو یاد گنبد جمکران میندازه... محسنم آقایی کرد پوزخند و پا به پای امام جماعت نماز خوند ... البته گاه گاهی زیر چشمی به عمه شم نیگا میکرد! بچه س دیگه!!