بسم رب الشهدا و الصدیقین
من گفتم : ای خدا و آقا و مولا و پروردگارم ! بر فرض که بر عذابت شکیبایی ورزم ، ولی بر فراقت چگونه صبر کنم ؟  (دعای کمیل)
و تو گفتی : بر من پشت کرده ای در حالی که اگر می دانستی چقدر دوستت دارم و چقدر چشم براه آمدنت هستم ، بندبند وجودت از شدت شوق از هم می گسست . (حدیث قدسی - شیخ حرّ عاملی)
*****
سلام صاحب خانه جان ..... ما را ببخش اگر هنوز آداب مهمانی آمدن را یاد نگرفته ایم ..... ما را ببخش اگر خیلی وقت ها با گناهانمان ، صبرت را محک میزنیم ..... انگار یادمان می رود که تو خالق صبری ....! ما را ببخش گرچه زشتی هایمان گاهی از دید خودمان هم بخشودنی نیست و چشم طمعمان به رحمت و بخشش خداوندی توست .... به مهربانی ات که هنوز ما را نیافریده بودی و با مهر و محبتت به آفرینش ما فکر میکردی ..... ببخش صاحب خانه جان .... مهمان های خوبی دعوت نکرده ای .... آماده ایم که در مهمانی تو راه و رسمش را یاد بگیریم .... میدانستیم صبرت زیاد است و به این راحتی عصبانی نمی شوی ! صبرت را بارها بهمان نشان دادی.... آن وقتی که گفتی خدا توبه کنندگان را دوست دارد .....
*****
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
یاعلی و التماس دعا