دلم نيمود حرفي از شريعتي زده باشينو حرفي ازش نزنم.
شريعتي رو من با شجاعت ميشناسم. اونچه رو که از نظر خودش مطمئن بود درسته بيان کرد و اين ويژگيشه که از نظر من اونو مسلمون واقعي جلوه ميده هر چند بهش بگن شهيد يا...
طرز فکرهاي نادرستي هم داشت. خودشم گفته بود اگه فرصتي واسش فراهم شه برخي نوشته هاي قبليشو اصلاح ميکنه
...
ارزو ميکنم غصه اون چيزي رو نخوري که نميدوني غصه اون چيزي رو بخوري که ميدوني! (و مسئولي بابتش...)
يا علي و التماس دعا واسه همه کسايي که هنوز درد شناختن خود رو ندارن...
